Toplumsal terazinin daha ayrıcalıklı kefesinde, yorgunluktan bitme pahasına ‘ her şeye sahip olmak’ için çalışan anneler yer alır. Kadınlarla erkeklerin eşit olduğunu ispatlamaya çalışmak için bir yandan çetin bir işte çalışıp bir yandan da evlerini çekip çevirirken, dış dünyaya karşı da kontrollü, özenle makyaj yapılmış bir maske takarlar. Toplumsal terazinin diğer kefesinde de çocuklarını başka çaresi olmadığı için artık tek başına yetiştiren ama aslında çok az şeye sahip olan oldukça çok sayıda kadın var. Evi ve aileyi bir arada tutmaya çabalayarak makyaj malzemesi, roman ya da yaşam hedefine ulaşma gibi süslere ne paraları ne zamanları kalacak düşük ücretler karşılığında uzun saatler boyunca çalışırlar. Jody Heyman’ın Genişleyen Uçurum adlı kitabındaki ‘pembe ilaç’ bebekleri tradejisi, bunu özetliyor. Anneler işlerini kaybetmemek adına o kadar çaresiz kalıyor ki, işe giderken hasta çocukları kreşlere bırakabilmek için yüksek ateşlerini ağrı kesiciyle gizliyorlar.
Zehirlenen Çocukluk/ Sue Palmer
